ਪੰਜਾਬੀ ਵੈਬ-ਸਾਈਟ ਤੇ ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਹੈ।   ਵੀਰਪੰਜਾਬ ਡਾਟ ਕਾਮ  वीरपंजाब डाट काम   ویرپنجاب ڈاٹ کام   veerpunjab dot com
Spread the love

ਚਿੜੀ ਤੇ ਪਿੱਪਲ

ਇੱਕ ਸੀ ਚਿੜੀ। ਚਿੜੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਖਾਣ ਲਈ ਕੁਝ ਲੱਭਣ ਲੱਗੀ। ਲੱਭਦਿਆਂ-ਲੱਭਦਿਆਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਾਣਾ ਲੱਭ ਪਿਆ।

ਉਹ ਪਿੱਪਲ ਦੇ ਰੁੱਖ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦਾਣਾ ਖਾਣ ਲੱਗੀ। ਦਾਣਾ ਪਿੱਪਲ ਦੀ ਖੁੱਡ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪਿਆ।

ਚਿੜੀ ਨੇ ਪਿੱਪਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ,

“ਪਿਪੱਲਾ-ਪਿੱਪਲਾ, ਦਾਣਾ ਦੇ।”

ਪਿੱਪਲ ਬੋਲਿਆ, “ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ।”

ਪਿੱਪਲ ਦਾਣਾ ਦੇਵੇ ਨਾ;

ਚਿੜੀ ਵਿਚਾਰੀ ਕੀ ਕਰੇ;

ਠੰਡਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਮਰੇ।

ਚਿੜੀ ਅੱਗ ਕੋਲ ਗਈ।

ਉਸ ਨੇ ਅੱਗ ਨੂੰ ਕਿਹਾ.

“ਅੱਗ-ਅੱਗ, ਪਿੱਪਲ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦੇ।”

ਅੱਗ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਸਾੜਦੀ।”

ਅੱਗ ਪਿੱਪਲ ਨੂੰ ਸਾੜੇ ਨਾ;

ਪਿੱਪਲ ਦਾਣਾ ਦੇਵੇ ਨਾ;

ਚਿੜੀ ਵਿਚਾਰੀ ਕੀ ਕਰੇ;

ਠੰਡਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਮਰੇ।

ਹੁਣ ਚਿੜੀ ਪਾਣੀ ਕੋਲ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਪਾਣੀ-ਪਾਣੀ, ਅੱਗ ਨੂੰ ਬੁਝਾ ਦੇ।” ਪਾਣੀ ਕਹਿੰਦਾ, “ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਬੁਝਾਉਂਦਾ।”

ਪਾਣੀ ਅੱਗ ਬੁਝਾਵੇ ਨਾ;

ਅੱਗ ਪਿੱਪਲ ਨੂੰ ਸਾੜੇ ਨਾ;

ਪਿੱਪਲ ਦਾਣਾ ਦੇਵੇ ਨਾ;

ਚਿੜੀ ਵਿਚਾਰੀ ਕੀ ਕਰੇ;

ਠੰਡਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਮਰੇ।

ਚਿੜੀ ਫਿਰ ਹਾਥੀ ਕੋਲ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਹਾਥੀ-ਹਾਥੀ, ਪਾਣੀ ਪੀ ਜਾ।” ਹਾਥੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਪੀਂਦਾ।”

ਹਾਥੀ ਪਾਣੀ ਪੀਵੇ ਨਾ;

ਪਾਣੀ ਅੱਗ ਬੁਝਾਵੇ ਨਾ;

ਅੱਗ ਪਿੱਪਲ ਨੂੰ ਸਾੜੇ ਨਾ;

ਪਿੱਪਲ ਦਾਣਾ ਦੇਵੇ ਨਾ;

ਚਿੜੀ ਵਿਚਾਰੀ ਕੀ ਕਰੇ;

ਠੰਡਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਮਰੇ।

ਫਿਰ ਚਿੜੀ ਰੱਸੇ ਕੋਲ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਰੱਸੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਰੱਸਿਆ-ਰੱਸਿਆ, ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਦੇ।” ਰੱਸੇ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਬੰਨ੍ਹਦਾ।”

ਰੱਸਾ ਹਾਥੀ ਬੰਨ੍ਹੇ ਨਾ;

ਹਾਥੀ ਪਾਣੀ ਪੀਵੇ ਨਾ;

ਪਾਣੀ ਅੱਗ ਬੁਝਾਵੇ ਨਾ;

ਅੱਗ ਪਿੱਪਲ ਨੂੰ ਸਾੜੇ ਨਾ;

ਪਿੱਪਲ ਦਾਣਾ ਦੇਵੇ ਨਾ;

ਚਿੜੀ ਵਿਚਾਰੀ ਕੀ ਕਰੇ;

ਠੰਡਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਮਰੇ।

ਫਿਰ ਚਿੜੀ ਚੂਹੇ ਕੋਲ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਚੂਹੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਚੂਹੇ-ਚੂਹੇ, ਰੱਸੇ ਨੂੰ ਕੁਤਰ ਦੇ।” ਚੂਹਾ ਕਹਿੰਦਾ, “ਮੈਂ ਰੱਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕੁਤਰਦਾ।”

ਚੂਹਾ ਰੱਸੇ ਨੂੰ

ਕੁਤਰੇ ਨਾ;

ਰੱਸਾ ਹਾਥੀ ਬੰਨ੍ਹੇ ਨਾ;

ਹਾਥੀ ਪਾਣੀ ਪੀਵੇ ਨਾ;

ਪਾਣੀ ਅੱਗ ਬੁਝਾਵੇ ਨਾ;

ਅੱਗ ਪਿੱਪਲ ਨੂੰ ਸਾੜੇ ਨਾ;

ਪਿੱਪਲ ਦਾਣਾ ਦੇਵੇ ਨਾ;

ਚਿੜੀ ਵਿਚਾਰੀ ਕੀ ਕਰੇ;

ਠੰਡਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਮਰੇ।

ਫਿਰ ਚਿੜੀ, ਬਿੱਲੀ ਕੋਲ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਬਿੱਲੀਏ-ਬਿੱਲੀਏ, ਚੂਹੇ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾ।” ਬਿੱਲੀ ਭੁੱਖੀ ਸੀ, ਇਹ ਮੰਨ ਗਈ।

ਬਿੱਲੀ ਚੂਹੇ ਨੂੰ ਖਾਣ ਲੱਗੀ;

ਚੂਹਾ ਰੱਸਾ ਕੁਤਰਨ ਲੱਗਾ;

ਰੱਸਾ ਹਾਥੀ ਬੰਨ੍ਹਣ ਲੱਗਾ;

ਹਾਥੀ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਲੱਗਾ;

ਪਾਣੀ ਅੱਗ ਬੁਝਾਉਣ ਲੱਗਾ;

ਅੱਗ ਪਿੱਪਲ ਨੂੰ ਸਾੜਨ ਲੱਗੀ;

ਪਿੱਪਲ ਨੇ ਦਾਣਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ;

ਚਿੜੀ ਨੇ ਦਾਣਾ ਖਾ ਲਿਆ;

ਚਿੜੀ ਚੀਂ-ਚੀਂ ਕਰਦੀ ਉੱਡ ਗਈ।

 

Loading spinner